‘Vorige week waren mijn ouders weer enkele dagen over. Naast het genieten van de twee kleinkinderen was het dit keer ook genieten van de Olympische Spelen. De Nederlandse televisie stond de hele dag aan om vooral de medailleregen van de schaatsers op de voet te volgen. In huize Van Aggelen wordt vooral Ireen Wüst hard aangemoedigd. Zij is bij ons in de straat opgegroeid in Goirle, vandaar.
Tijdens de zondagslunch met de hele familie (inclusief schoonfamilie) gingen we al voor de caffè en dolci van tafel, aangezien de 1500 meter van de vrouwen comfortabel vanaf de bank gekeken diende te worden. Helaas werd het geen goud voor Ireen, maar met een volledig oranje podium konden we toch tevreden zijn.
Mijn Italiaanse schoonfamilie begrijpt erg weinig van de Nederlandse taal. Marina begrijpt het daarentegen erg goed en praat het heel behoorlijk. Bij de commentaren achteraf trok ze op een gegeven moment helemaal wit weg. Ze vroeg me: ’Ma l’ho sentito bene?’ ‘Ja, Marina! Dat heb je goed gehoord’. Er wordt zomaar gevloekt op de Nederlandse televisie…
Zomaar een ‘bestemmia’, live op de televisie?!?!?!? "Ma che scandalo! Ma come si fa!?!?!?" Marina was echt geschokt. Op de Nederlandse televisie gebeurt dat nogal eens. Dat is totaal niet netjes, maar niet verboden. Op vrijdagavond, als ik Voetbal International kijk, wordt God er ook heel vaak nutteloos bijgehaald. Er is een bond tegen het vloeken, maar men lijkt zich er niet bepaald iets van aan te trekken.
Hier in Italië is ‘la bestemmia’ uit den boze. In het Big Brother-huis werd je meteen verwijderd als er een godslastering uit je mond kwam. Als je bij de televisie werkt, word je zelfs ontslagen als je het doet. Het is op kantoor ook weleens voorgekomen dat er iemand een bestemmia zei. Dat kwam die persoon op een officiële waarschuwing te staan. Hier zijn de mensen erg gelovig, het Vaticaan is letterlijk om de hoek en God wordt gerespecteerd.
Ook in de voetbalcompetitie waar ik speel betekent een ‘bestemmia’ meteen een rode kaart en een schorsing van twee wedstrijden. Ik kan me nog goed herinneren dat Marina het ook belachelijk vond dat de ‘bestemmia’ van Frank de Boer tijdens het WK 2010 vele malen herhaald werd.
Hier in Italië is het geloof erg belangrijk. De kerken zitten elke zondag vol, dit in tegenstelling tot de steeds legere kerkbanken in Nederland. Dopen, de communie en het vormsel zijn hier normaal. Catechese wordt al gegeven aan kleine kinderen. Ook bij Daniel op het schooltje wordt er al begonnen met godsdienstlessen.
In Nederland is het verbod op godslastering uit het Wetboek van Strafrecht geschrapt. Een wet die bestond sinds 1932. Men vindt het niet meer van deze tijd. Iedereen zou voor de wet gelijk moeten zijn. Godslastering is dus voortaan toegestaan. Wel is er een motie aangenomen waarin het kabinet wordt verzocht om na te gaan of de wet zo kan worden aangepast, dat burgers toch worden beschermd tegen ernstige belediging van hun geloof. Wat dat betreft ben ik blij dat ik in Italië woon, waar godslastering niet wordt getolereerd en waar mijn vrouw oprecht geschokt is om zo’n nare uitspraak op tv. Een beetje respect, dat maakt het leven toch net een beetje mooier.’
Reactie schrijven